Dit was mijn relaas van 104 dagen reizen in Zuid-Europa.
Uiteindelijk ben ik niet tot Griekenland en Turkije gekomen wegens gebrek aan
tijd maar vooral in France, Spanje, Maroc en de Balkan landen heb ik enorm vele
ervaringen en herinneringen opgedaan en nieuwe mensen kunnen ontmoeten. Reizen
is Europa is altijd een beetje saai en eenvoudig voor mij na jaren verder te
reizen, maar toch kan ik tevreden terug blikken op deze 104 dagen.
WintertjeEuropa
“Amuseer je”, zeggen mensen tegen me als ik op reis ga. Dat is niet waarop ik hoopte. Ik verlangde naar een beetje gevaar, naar het ervaren van mijn alleenzijn en op een bescheiden manier, naar de romantiek van de eenzaamheid.’ Als reizen enkel verantwoordelijkheid vraagt voor de dag en jezelf, wat is dan de beloning? Wel, volgens een oud Arabisch spreekwoord is één spontane ontmoeting meer waard dan duizend afspraken.
zaterdag 14 februari 2015
Dag 104 : Het einde met TGV 5184, een hele dag Nice - België.
Deze morgen begon mijn dag automatisch, douche in mijn hotel
kamer, eten voor op de trein vandaag in de kleine supermarkt direct naast mijn
hotel en dan 50 meter wandelen het station Nice Ville binnen. Natuurlijk kenden
de loketbedienden mijn gratis FIP treinkaart niet maar deze jonge dames
geloofden mij blindelings toen ik zij dat het 100% korting geeft.
De TGV rit van Nice ononderbroken tot Lille Europe is een
lange, saaie en comfortabele rit zoals je kan verwachten in een eerste klasse
TGV treinstel. Het viel mij wel op dat deze trein vandaag bijna geen passagiers
heeft, zeker voor het station Marseille St. Charles was het maar magertjes.
Voorbij Marseille, toen wij begonnen aan onze hoge
snelheidsrit richting het noorden, viel het mij ineens in dat in enkele uren
deze kleine reis voorbij is … zo, zo kort!!!! Om dit gevoel nog een beetje te
versterken verdween de zon na Paris en kwam de mist in de plaats, welkom koude,
kille noord Europese winter. Brrrr…
In Lille Europe, een station dat ik na jaren reizen zo een
beetje als mijn tweede thuisstation kan beschouwen, verliep de overstap heel
vlot. Zoals al jaren gebruikelijk is, stopte ook deze maal de IC trein naar
Gent / Antwerpen op spoor 12 van het station Lille Flandre. Het is grappig na
een kleine vier maand opnieuw een controleur met een West-Vlaams accent
aankondigingen te horen doen. Normaal rijdt deze trein tot Gent en Antwerpen en
mijn voorzien plan was om in Gent St. Pieters over te stappen. Maar net toen ik
dit aan het intikken was reden we het station van Kortrijk binnen en kondigde
onze controleur ontspannen aan dat deze trein in Kortrijk stopt en er direct
aansluiting is naar Brugge! Dus heb ik moeten in 10 seconden mijn laptopje
dicht klappen, alles samen rapen en spurten naar een ander perron in Kortrijk
voor de IC trein naar Brugge (-Oostende). In tijd zal ik even lang rijden dan
via Gent maar doordat dit onverwacht is was het heel even kort stressen (!)
voor de allerlaatste trein van deze reis. Ik zal terug uitstappen waar ik 103
dagen geleden vertrokken ben, in station Brugge, het treinstation van de
mooiste stad van België!
woensdag 11 februari 2015
Dag 103 : Een stapje verder van Genova net over de grens in Nice.
Na een vlotte start en wandeling tot het station van Genova
Principe is deze dag begonnen met een beetje tegenslag. De IC trein dat ik
wilde nemen naar Ventimiglia is geannuleerd en de volgende (lokale) trein is
ook gevoelig vertraagd. Daardoor zal ik zeker een uur of zelf twee uur later
aankomen dan ik voorzien had. Maar laten we niet klagen, de zon schijnt, ik zit
binnen in een moderne trein en er zitten niet zo veel passagiers op deze trein
waardoor ik toch nog comfortabel zit.
In het station van Ventimiglia had ik bijna onmiddellijk een
aansluiting op een Franse TER richting Gras waardoor een kleine twee uur
vertraging aan Italiaanse kant maar een half uur later aankomst in Nice Ville
veroorzaakt heeft.
In Nice Ville wilde ik eerst mijn reservering voor de TGV
naar Lille kopen voor morgen, maar door een staking (grêve …) van het
loketpersoneel kon ik dit niet doen. Ik moet enkel een reservering betalen en
de automaten kunnen dit niet … tja, technologie heeft zo zijn beperkingen!
Net buiten het station kon ik mijn hostel binnen wandelen en
voor vandaag eigenlijk uitblazen. Nu moet ik enkel wachten tot ik morgen kan
sporen tot Brugge. De verrassing van hostel Antares is eigenlijk dat dit een
gewoon hotel is. De kamers zijn een beetje gedateerd (badkamer is wel recent
vernieuws) en voor de prijs van een slaapzaal kan ik in een hotelkamer met
wi-fi slapen. Niet slecht voor de laatste overnachting deze reis.
Dag 102 : Genova en Milano.
Terug naar Genova sporen viel een beetje meer tegen dan de heenreis! Welgeteld 50 minuten hebben wij moeten discuteren met een nogal koppige loketbediende om onze reserveringen te bekomen. Hoofdzakelijk deze loketbediende was het niet akkoord met mijn “gratis FIP” ticket en van 14€, via 7€ heb ik uiteindelijk toch maar 3€ moeten betalen zoals in de heenreis. Ik ben Atma heel dankbaar voor haar heldhaftige strijd mijn gratis treintiketten te verdedigen. Ik zou bijna (maar toch niet) durven medelijden hebben met de loketbediende van Trainitalia?
Door de lange reis, de reeds aanwezige vermoeidheid en de
stress aan het loket van Milano zijn we alle drie collectief in slaap gevallen.
Natuurlijk heeft het comfort van een moderne IC coupé ook een handje geholpen …
Eenmaal terug in Genova, de geboortestad van Colombus (…),
heeft Atma mij een rondleiding gegeven van de stad en de haven en vooral een
stop in haar alternatief restaurant “in°fusion” in het centrum van de oude
stad. Het restaurant heeft een positieve vibe …
Abonneren op:
Posts (Atom)