woensdag 4 februari 2015

Dag 96 : Musea in Tirana & ontmoeting local



Nadat de regen over was deze morgen ben ik tot het nationaal museum gewandeld op het sheshi Skenderbej. Voor 200 Lek is het niet veel geld maar het museum is ook niet veel soeps, dat rechtvaardigt veel zou ik zo zeggen? Na het museum is er niets toeristisch meer dat ik niet gezien heb of niets meer dat het waard is te bezoeken. In de late namiddag zal ik proberen een local te ontmoeten en in afwachting daarvan heb ik een beetje “chill out time” gepland in de bar van mijn restaurant. De boog kan niet altijd gespannen zijn. Pijpje roken, boekje lezen, een niet duur biertje drinken en wat internetten … reizen kan soms ontspannend zijn.


Vandaag heb ik mijn dag afgesloten met een verkenning van Tirana mat Dardan, een echte Tiranees, of zoiets. Met de lichten ziet het centrum er een beetje anders uit, wat meer statig. Dankzij Dardan heb ik ook veel te weten gekomen over het echte leven in Tirana, de betekenis van de grootte mozaïek op de voorhevel van het nationaal museum en wie Dardan is. Een mooie afsluiting van de dag was een vriendschapsarmband. Een eerste ervaring voor mij. Laat in de avond toen het weeral begon te regenen hebben afscheid genomen met de belofte een reünie te organiseren in de toekomst.



In deze week zijn er enkele zaken opgevallen in Albania. Ten eerst is er OVERAL vuiligheid. Je kan werkelijk geen 5 minuten reizen of je ziet aan alle kanten bergen en bergen (plastiek) afval … onvoorstelbaar.
Vele mensen hebben mij gewaarschuwd voor mijn veiligheid in Albania. Ik heb mij op geen enkel moment onveilig gevoeld, het risico om aangevallen te worden of beroofd te worden is klein. Natuurlijk zijn de basis voorzorgsmaatregelen als je reist altijd noodzakelijk.
Het grote probleem is dat de staat i.v.m. het vervoer in Albania TOTAAL gefaald heeft. Het openbaar vervoer tussen de steden bestaat volledig uit privé chauffeurs die gewoon met hun busje tussen twee plaatsen rijden. Er zijn geen uren, vaste stopplaatsen en tijde.n. Reizen is gewoon een beetje een loterij waar en wanneer je ergens zal kunnen aankomen. De prijzen zijn aan de andere kant wel belachelijk laag. Durres – Tirana kost bijvoorbeeld ongeveer 1€
Ook de armoede valt nadrukkelijk op. Heel vaak zie je mendsen die (soms met een fiets) van de ene groep vuilcontainers naar de andere gaan en daar alles uitzoeken om te vinden wat er nog van waarde te vinden is. Hoe laag kan je in armoede zinken?


Geen opmerkingen:

Een reactie posten