dinsdag 3 februari 2015

Dag 95 : Een uitstapje naar Kruye, de geboorte stad van Skanderbeg, de Albanese held



Het weerbericht dat ik gisteren gezien had sprak van dagen met VEEL regen, maar toen ik deze morgen opstond scheen de zon na een hele nacht harde regen. Ik heb even getwijfeld maar uiteindelijk ben ik vertrokken voor een uitstapje naar Kruye dat niet zo ver ligt van Tirana.



Toen ik te voet aan het rond punt gekomen was waar alle busje die buiten Tirana rijden zich min of meer centreren moest ik natuurlijk de juiste bus vinden. Tussen de lukraak geparkeerd privé busjes vond ik niet direct de juiste bestemming. Op het einde van mijn zoektocht zag ik een blauw stadsbusje passeren met bestemming Fush Kruye … ik moest hier even over nadenken. Net buiten het rond punt vond ik dan zo’n busje geparkeerd. De chauffeurs verzekerden mij dat er geen directe bus naar Kruye reed en ik in F. Kruye kon overstappen. Voor zo’n 40 eurocent ben ik dan een half uurtje meegereden tot het centrum van F. Kruye en de “conducteur” heeft mij dan een ander blauw busje getoond dat naar Kruye rijd. Opnieuw 60 cent betaald en inderdaad dit kleiner blauw busje reed de berg op naar Kruye. De regen in Tirana was sneeuw in Kruye en het zicht op deze stad geplakt tegen de witte bergen en zelf ook bedekt met een witte laag sneeuw was adembenemend! Op het einde van de lijn kon ik met moeite door de ondergesneeuwde winkelstraat en later de souvenirs straat wandelen tot de ingang van het kasteel van deze stad, het toeristisch episch centrum. Het zicht op het fort en de bergen op de achtergrond is simpel weg prachtig, onbeschrijfelijk. In het fort zelf heb ik eerst een uurtje op een bankje gezeten in de zon om te genieten van de prachtige dag en prachtige bergen. In het fort zelf heb ik het museum van Skanderbeg bezocht dat eigenlijk niets bijzonders is, geen enkele historische stukken zijn te bezichtigen. In de jaren tachtig heeft men gewoon een eerbetoon aan de nationale Albanese geld bebouwd, niet minder maar ook niets meer!








Het ander museum wilde ik al niet meer bezoeken, enkel een kleine bouwvallige moskee heb ik nog eens bekeken. Er was een man die deze moskee een beetje ‘bewaakt’ en in zijn gebroken Italiaans en mijn … euh … zestallige mengeling hebben we een leuke conversatie gehad. Hij moest goed lachen toen ik vertelde dat velen in west Europa geloven dat Albanië gevaarlijk is om te rijzen [Maffia Albania!] … het is echt geen gevaarlijk land. Albanië verkeerd in een chaotische toestand van verval maar de mensen zijn hulp vol, vriendelijk en helemaal niet opdringerig. Ik heb veel gevaarlijker landen bereisd dan Albanië, dat is waar!
De reis terug verliep bijna identiek als de heenreis, ware nu dat ik wist hoe en waar ik alles moest vinden met de bussen.
Toen ik eenmaal terug in Tirana was scheen het zonnetje nog een klein beetje om mij slaap wel te wensen.
Weer een dagje voorbij in Albanië, in twee dagen verander ik opnieuw van land, en vanaf dan zal het een snelle opeenvolging van landen en treinen zijn. Iets om naar uit te kijken!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten