Het weerbericht dat ik gisteren gezien had sprak van dagen
met VEEL regen, maar toen ik deze morgen opstond scheen de zon na een hele nacht
harde regen. Ik heb even getwijfeld maar uiteindelijk ben ik vertrokken voor
een uitstapje naar Kruye dat niet zo ver ligt van Tirana.
Toen ik te voet aan het rond punt gekomen was waar alle
busje die buiten Tirana rijden zich min of meer centreren moest ik natuurlijk
de juiste bus vinden. Tussen de lukraak geparkeerd privé busjes vond ik niet
direct de juiste bestemming. Op het einde van mijn zoektocht zag ik een blauw
stadsbusje passeren met bestemming Fush Kruye … ik moest hier even over
nadenken. Net buiten het rond punt vond ik dan zo’n busje geparkeerd. De
chauffeurs verzekerden mij dat er geen directe bus naar Kruye reed en ik in F. Kruye
kon overstappen. Voor zo’n 40 eurocent ben ik dan een half uurtje meegereden
tot het centrum van F. Kruye en de “conducteur” heeft mij dan een ander blauw
busje getoond dat naar Kruye rijd. Opnieuw 60 cent betaald en inderdaad dit
kleiner blauw busje reed de berg op naar Kruye. De regen in Tirana was sneeuw
in Kruye en het zicht op deze stad geplakt tegen de witte bergen en zelf ook
bedekt met een witte laag sneeuw was adembenemend! Op het einde van de lijn kon
ik met moeite door de ondergesneeuwde winkelstraat en later de souvenirs straat
wandelen tot de ingang van het kasteel van deze stad, het toeristisch episch
centrum. Het zicht op het fort en de bergen op de achtergrond is simpel weg
prachtig, onbeschrijfelijk. In het fort zelf heb ik eerst een uurtje op een
bankje gezeten in de zon om te genieten van de prachtige dag en prachtige bergen.
In het fort zelf heb ik het museum van Skanderbeg bezocht dat eigenlijk niets
bijzonders is, geen enkele historische stukken zijn te bezichtigen. In de jaren
tachtig heeft men gewoon een eerbetoon aan de nationale Albanese geld bebouwd,
niet minder maar ook niets meer!
Het ander museum wilde ik al niet meer bezoeken, enkel een
kleine bouwvallige moskee heb ik nog eens bekeken. Er was een man die deze
moskee een beetje ‘bewaakt’ en in zijn gebroken Italiaans en mijn … euh … zestallige
mengeling hebben we een leuke conversatie gehad. Hij moest goed lachen toen ik
vertelde dat velen in west Europa geloven dat Albanië gevaarlijk is om te
rijzen [Maffia Albania!] … het is echt geen gevaarlijk land. Albanië verkeerd
in een chaotische toestand van verval maar de mensen zijn hulp vol, vriendelijk
en helemaal niet opdringerig. Ik heb veel gevaarlijker landen bereisd dan
Albanië, dat is waar!
De reis terug verliep bijna identiek als de heenreis, ware
nu dat ik wist hoe en waar ik alles moest vinden met de bussen.
Toen ik eenmaal terug in Tirana was scheen het zonnetje nog
een klein beetje om mij slaap wel te wensen.
Weer een dagje voorbij in Albanië, in twee dagen verander ik
opnieuw van land, en vanaf dan zal het een snelle opeenvolging van landen en
treinen zijn. Iets om naar uit te kijken!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten