Dag 20 : Van Bilbao Atxuri naar San Sebastian donosti & Trenhotel 313 Liboa

Deze morgen was ik redelijk vroeg op nadat ongeveer alle bewoners van het appartement opgestaan waren om te gaan werken. Ik ben dan ook maar uit men bed / uit plooibare zetel gekropen, douche genomen en mijn rugzakje gepakt. Gelukkig had ik nog net genoeg tijd afscheid te nemen van Ive (uit Ireland), Salena (uit Groot Brittannië) en Grog de enige Bask op het appartement.

 Na een korte wandeling met een pitstop bij de “beroemde bakker” voor de deur voor het ontbijt stond ik in het prachtige station Bilbao Atxuri en even later vertrok mijn hyper modern stelletje voor de rit van twee en een half uur. Gelukkig was het stelletje comfortabel en waren er weinig passagiers anders zou het een harde reis geweest zijn. De rit was afwisselend ondergronds in metro stijl achtige stations of tergend langzaam door, langs of over de bergen. Een heel afwisselend en lange rit. Voor de treinliefhebbers onder ons zijn de treintjes van Euskotren een echter aanrader en voor de niet treinliefhebbers zijn deze treintjes ideaal om de regio te verkennen.

 

Mijn voornemen om van San Sebastian station naar het renfe station te wandelen verliep goed, 15 minuutjes maar het plan mijn bagage te dumpen is mislukt. In de stations van San Sebastian kan je geen bagage dumpen in de stations. Uiteindelijk heb ik een drietal uurtjes met mijn 30 kilogram rondgelopen in San Sebastian tot ik het opgegeven heb en mij zelf in het station van Renfe gekampeerd heb tot mijn slaaptrein (trenhotel) vertrekt naar Portugal. Gelukkig kan ik het lange wachten wat breken door o.a. op mijn klein laptopje deze tekst te tokkelen.

 

San Sebastian heeft wel iets, toeristische stranden, een kleine oude stad, een “berg” net voorbij de oude stad en lange boulevards in de stad en langs de zee en de stranden. Er heerst hier een duidelijk uitgesprokener zuiderse sfeer dan de rest van Bakenland maar San Sebastian is niet echt een stad die eruit springt.

Zo dadelijk zal ik op een trenhotel naar Lisboa springen, de slaaptrein naar Lisboa. Net voor ik op de trein stapte ontmoette ik vriendelijke toeristen. Een Iers / Brits koppel dat voor hun vakantie gaat werken bij mensen en zo hun reis betalen.

Ik zal nu afsluiten, ik heb mijn fotootjes bijgewerkt en de tekst voor vandaag ook. Hopelijk zal de wagonbediende nu de bedden naar beneden doen zodat ik kan gaan slapen!!! Tot morgen …

Slapen is een mission impossible gebleken. Eerst kwamen er twee oudere Fransen binnen nadat ik al neerlag. Zij klaagden dat zij nooit slapen op een slaaptrein, de laatste uren van de rit bleek dit niet correct, zij konden HEEL GOED dikke bomen zagen EN het was ik die niet kon slapen. Tussendoor kwam er nog een vierde binnen gesukkeld verder in de nacht en mijn slapeloze nacht op de trenhotel was volledig geslaagd.