Om 5h deze morgen, toch tergend vroeg na een lange en
hobbelige rit op de ferry gisteren, moest ik opstaan om een metro te nemen naar
Barcelona Sants. Nog een lekker ontbijt in de metro station parra-lel en even
later kwam ik bovengronds in Barcelona. Net zoals gisteren avond viel het mij
hier op dat sinds ik hier was enkele weken geleden nu de stad in “kerstmodus”
is, kerstlichtjes, kerstmuziek, kerstwinkeltjes … tja – de commercie moet
draaien!
Het inchecken in de AVE naar Montpellier verliep vlot buiten
enkele Amerikaanse toeristen die niet goed konden tellen. Zij maakten nogal een
drama om hun stoel te vinden.
Nog even op mij tergend langzaam laptopje tokkelen en dan
zal ik nog even slapen vermoed ik. In Montpellier moet ik overstappen op de
volgende trein naar Marseille en in anderhalf uur moet ik nog een Franse
telefoon kaart kopen. Ik moet mijn volgende host in Nice per telefoon
contacteren.
In Montpellier was ik aangenaam verrast door de nieuwe
stationshal die net in gebruik genomen is. Het is veel luchtiger, aangenamer en
praktischer in gebruik. Ook is het tramnet met twee nieuwe lijnen uitgebreid
sinds ik hier 4 jaar geleden verbleven ben. De laatste 15 jaar is Montpellier
altijd al een voorloper geweest in France in de inversteringen in het openbaar
vervoer EN ze mogen fier zijn in Montpellier op het resultaat tot nu toe.
Natuurlijk is het werk nooit voltooid …
Omdat ik de pin code kwijt was heb ik hier een nieuw Frans
gsm nummer moeten kopen en in het dikke uur dat ik moest wachten heb ik nog
iets gedronken en gegeten en mijn reservering gekocht voor de IC trein naar
Marseille St. Charles. Na Spanje, Portugal en Marroko is het weer even wennen
aan de prijzen in west-Europa!
De aansluitende IC trein naar Marseille rolde op tijd het
station binnen en vertrok ook stipt. Helaas hebben we onderweg bijna een uur
verloren en mijn aansluitende TER naar Nice ville was op één minuut weg! Door
slechte info aan de info balie heb ik dan nog op het laatste moment moeten
rennen voor een reservering voor de laatste trein naar Nice.
In Marseille St. Charles heb ik dan een TER naar Toulon
moeten nemen en in Toulon heb ik direct op een aansluitende TGV kunnen springen
die rijdt tot Nice ville. Tijdens de overstap heb ik weeral het Canadees koppel
tegen het lijf gelopen dat zowel in Barcelona, Montpellier en Marseille telkens
dezelfde treinen namen. “Ik denk” dat ze ook naar Nice gaan … ’t wel grappig,
zowel voor mij als voor hen!
Ik zal het laatste uur van de luxe in de eerste klasse van
deze dubbeldekker TGV genieten voordat ik in Nice mijn host ga ontmoeten. Via
een koppel uit Nice dat ik ken ben ik met hem in contact gekomen maar ik heb
totaal geen idee wie ik kan verwachten … spannend!!!
Erik le viking, zoals hij zijn bijnaam kreeg na de eerste
avond samen, reed mij naar een chateaux in een betere wijk boven het centrum
van Nice. Dit is de eerste maal deze reis (en waarschijnlijk ook de laatste
maal) dat ik zo’n chic huisvesting heb gekregen! Na mijn te zware rugzak te
droppen in de chateaux zijn we naar de Irish pub geweest in de vieux port van
Nice. Enkele biertjes later en een gevulde maaltijd later was de eerste avond
onder "oude vrienden” eentje dat een lange nachtrust verdiende nadien.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten