Deze morgen was het redelijk vroeg opstaan, doordat ik de
luikjes niet had gesloten was het de hele nacht klaar in mijn hotelkamer door
de straatverlichting. Maar goed, sleutel in de bus van het hotel en dan de
korte wandeling tot het busstation.
Een ticketje voor 20€, m’n frac(!), en dan rustig in het
busje zitten tot in Bonifacio. Delen van onze rit was bijzonder, al kronkelend
door de bergen, lang piepkleine dorpjes en één maal door een stad(je)
[Propriano] langs de kust. Een beetje voor Bonifacio moesten we overstappen op
een nog kleiner busje en tegen de middag stond ik in de prot van dit stadje.
Het busstation!
Deze trap is veel moeilijker dan het lijkt!
Zicht op Sardinia
Een tergend lange 6 uur heb ik nog moeten wachten op mijn
host. Eénmaal ben ik met mijn rugzakje de berg op geklommen tot “la ville
haute” voor het uitzicht. Zonder een rugzak van 25kg is dit al een uitdaging en
geloof mij met rugzak heb ik dit maar één maal gedaan … te veel is te veel. Het
grootste deel van de middag heb ik gewoon in de port uitgezeten / gewandeld.
Toen mijn host kwam opdagen toen het al donker was in zijn
robuuste 4x4 had ik eerst een wat gesloten indruk van hem. Eerst hebben we mijn
bagage gedumpt in zijn piepklein appartementje in de haute ville. Al wandelend
door de kleine straatjes van le haute ville, met nauwelijks straatverlichting
en vele grauwe huizen gaf de haute ville een nogal akelig gevoel. Maar
veiligheid is hier goed want bijna niemand doet veel moeite zijn deur te
sluiten, iedereen kent werkelijk iedereen hier!
De ingang van het appartement van mijn host
Maar toen we deze avond een lokale bar opzochten (net iets
te veel Corse bier gedronken) en we nadien een restaurant opzochten voor “locals”
met life muziek was mijn avond perfect gelukt. En ja, het is alsof mijn host
iedereen kent in Bonifacio zoals iedereeen in Bonifacio hem kent!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten