Deze morgen ben ik samen met Ivana opgestaan, zij voor haar
werk en ik voor een uitstapje naar Varazdin. Na mijn douche stond ik al snel
bij de halte van de blauwe trams en een zachte rit later stond ik voor het
station. In het station had ik genoeg tijd voor een kleine info zoektocht voor
het definitief vertrek uit Zagreb in enkele dagen.
Terug bij vandaag, de trein naar Varazdin bestond uit een
zware dieselloc en enkele oude rijtuigjes. Efficiënt is een beetje anders maar
de twee en een half uur durende rit was wel zeer romantisch. De zeer lage
snelheid, wij reden nooit meer dan 40 km/h, en vooral het laatste deel al
kronkelend door de heuvels gaven deze treinrit iets bijzonders. Het eerste
gedeelte kan ik mij niet meer voor de ogen houden … waarschijnlijk omdat ik lag
te slapen in mijn warme coupé.
Varazdin is inderdaad het bezoeken waard gebleken. Mooi
stationnetje en het centrum met de kleurrijke huisjes en de wandelstraatjes
geven dit stadje iets gemoedelijks. Het kasteel aan één zijde van het oude
centrum is er eentje uit de boekjes, ideaal voor huwelijk foto’s. Alles samen
heb ik hier enkele uren rustig van genoten voordat het terug begon af te koelen
buiten en ik in het mooie station mijn trein terug naar Zagreb gezocht heb.
De terugrit was deze maal een dieselstelletje dat meer
lawaai maakte en minder verwarming gaf. Vertaal, hier heb ik niet kunnen
slapen. Gelukkig was het eerste gedeelte door de heuvel nog in daglicht zodat
ik toch een beetje genoten heb van de omgeving.
Toen ik met de blauwe tram 6 terug bij Ivana stond hebben
wij nog de hele avond gepraat over ons, het leven, eten, relaties en heeft zij
nog een lekker bordje eten voor mij gezet. Zowel mentaal als fysisch voedsel.
Wat moet er nog meer zijn … (?) … een goede nachtrust natuurlijk!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten