maandag 26 januari 2015

Dag 87 : Verkenning van Podgorica


Ik was nog net op tijd om Barbara een leuke werkdag te wensen voordat ik mijn douche kon nemen en mijn zakje pakken voor de dag in Podgorica. Met een warm zonnetje was het na weken van koude echt een aanmoediging om rond te wandelen. Eerst ben ik via de millennium brug tot de nieuwe kitscherige kathedraal gewandeld. Een combinatie van nieuwe architectuur en imitatie van oude kunst weet ik deze kathedraal niet zo goed te plaatsen. In een hoofdstad verder zonder kerken springt deze er wel uit.
Na de kathedraal terug naar de andere kant van de stad voor het bus- en treinstation. Beiden direct naast elkaar waarbij het busstation natuurlijk er veel beter uit ziet ben ik op informatie strooptocht gegaan voor de volgende dagen en mijn verhuis naar Albanië in enkele dagen. Tot mijn grote verassing zijn er geen direct bussen tussen beide landen, terwijl ze toch heel dicht bij elkaar liggen. Hoe ik uiteindelijk van Montenegro tot in Albanië kom zal ik in het volgende verslagen schrijven. Conclusie is wel dat ik er meer tijd zal over doen dan verwacht.
De verbindingen met de trein als met de bussen in de komende dagen zijn wel heel gemakkelijk en heel goedkoop, dat is toch al iets om naar uit te kijken.
Na een tussenstop in een gezellige bar in het centrum vond ik het welletjes genoeg voor vandaag.









Voordat we konden onze voetjes definitief ten ruste leggen heb ik Barbara nog mentaal ondersteund door met haar en haar hondje een uurtje over de heuvel te wandelen. Haar hondje was heel blij te spelen met haar tennisbal!
S ’Avonds heeft Barbara uitgebreid gekookt, pasta op Sloveense wijze met sla en goede Montenegro biertje erbij. Vooral onze babbel voor, tijdens en na het eten waar zeer stimulerend. Het is uitzonderlijk dat ik de kans krijg een technocraat van Europa aan de tand te voelen. Tegen dat ik ging slapen was zowel de geest als de maag goed gevoed.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten