Deze morgen moest ik helaas tegen mijn zin vroeg opstaan en
ben ik samen met Ivana vertrokken. Zij is nog samen met mij tot de tram
gewandeld waar onze wegen uiteindelijk gescheiden zijn, ik met de blauwe tram
naar het station en zij op haar fiets naar het werk.
Voordat ik op de trein naar Sarajevo gestapt ben heb ik het
grootste gedeelte van mijn Croatisch geld gewisseld in de ondergrondse
wisselkantoor en heb ik nog wat eten en een expresso gekocht om mijn maag ook
wat te gunnen vandaag.
Zoals verwacht is de trein naar Sarajevo een beetje een
vervallen geval, maar de zetels zijn redelijk zacht, ik heb de hele rit een
hele coupé voor mijzelf en de verwarming is gloeiend heet. Moet ik nog zeggen
dat met de gezapige snelheid van deze trein, ergens tussen 30 en 50 km/h de
hele dag, ik tijd zat heb om van het landschap te genieten.
De grenscontroles in het laatste station van Kroatië en in
het eerste station van Bosnië-Herzegovina duurden niet lang en stelden ook heel
weinig voor. Het is wel leuk dat ik een tweede maal deze reis (eindelijk) nog
eens een stempel in mijn paspoort gekregen heb.
Na de grenscontrole van Kroatië is onze trein de rivier
overgestoken en ben ik in Bosnië.
Het grootste gedeelte van de reis tot Sarajevo verloopt in
Bosnië en een reis van 9 uur in een trein met alleen wat door het raam kijken
kan behoorlijk saai zijn. Een mooi dorpje, passagiers die uit- en instappen in
kleine stationnetjes en een prachtige zonsondergang zijn zowat de grootste
gebeurtenissen op deze oude trein over het totaal verwaarloosd spoorwegnet van
Bosnië-Herzegovina.
In Sarajevo stond ik direct buiten het station te wachten op
tram 1 naar het centrum. Ik bleef wachten, en maar wachten en … een half uur
later kwam tram 1 eindelijk opdagen, in die tijd kon ik wandelen tot mijn
hostel, maar ja.
Hostel Franz Ferdinand is wat je kan verwachten van een
nieuw en moderne hostel in Sarajevo, niet veel bijzonders.
Voor ik dit hier neer pen heb ik nog een kort wandelingetje
gedaan in het centrum om de sfeer op te snuiven. Na vier jaar is de atmosfeer
een heel stuk veranderd naar mijn gevoel. Vroeger hing de geur van de oorlog
nog rond te zweven en nu is Sarajevo veel meer in ontwikkeling. Het is moeilijk
de juiste bewoording hiervoor te vinden, Bosnië is veranderd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten