Ik had mij eigenlijk een beetje overslapen deze morgen
waardoor ik mij moest haasten om nog mijn trein van 10h10 te halen richting
bar. Ik was gelukkig nog op tijd. Deze nieuwe Spaan gebouwde trein is heel
modern voor de Balkan en reed best soepel over het oude spoor naar Bar. Om toch
een beetje het Balkan gevoel te krijgen werkte het toilet niet en deed de
politie een paspoort controle op de trein.
Ik ben uitgestapt in Virpazar om dit prachtig dorpje met
bijhorend kasteeltje erboven te bekijken. Het mooiste was niet dit dorpje uit
de boekjes maar het Jezero meer. Er was geen zon vandaag maar de wolken, het
was mistig weer, de vissers op de brug in het dorpje en de rust in het algemeen
gaven mij een aangenaam en ontspannen gevoel. In de zomer moet dit een heel
mooie plaats zijn. Eentje om terug te keren!
Na een te duur biertje in het dorpscentrum ben ik terug naar
het station gegaan om de volgende trein naar Bar op te wachten. Deze maal een
oude trein met zachte pluche zetels en verwarming in overdrive! Na een lange
tunnel reden we aan de kust en in geen tijd stond onze trein in Bar station.
Een rustig stationnetje voor een havenstad als Bar.
Ik wilde de bus niet meer nemen tot stary bar dus ben ik
maar naar beneden gewandeld tot het water en het centrum van Bar. Bar als stad
is duidelijk niet het bezoeken waard, al is de “mini boulevar” wel bijzonder.
Na een stukje vlees in een soort openlucht restaurant stond
ik weer in het station te wachten op de eerste trein terug naar Podgorica. Ook
deze maal een oude trein met pluche zetels en de verwarming nog heter! Met de
ondergaande zon verliep de treinrit bijna volledig in het donker en ik lag al
heel snel te slapen in mijn pluche zetel.
In de wandeling terug van het station heb ik nog een kleine
aankoop gedaan voor Barbara en nu zit ik hier te wachten tot zij terug is met
haar hondje. Opnieuw zal zij lekker koken. Ik verheug mij al op de intense
babbel deze avond.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten