Vandaag heb ik het een beetje rustiger aan gedaan. Voor
eerst ben ik nog nooit zo laat buiten gewandeld sinds ik in Podgorica ben. In
het busstation had ik bijna onmiddellijk
een busje naar Cetinje. Het was een beetje verontrustend hoe traag ons oud
busje zich de berg kon optrekken. Stukken reden wij nauwelijks 30 km/h omhoog.
Na een uur stond ik toch voor het nieuw,
niet gebruikte busstation van Cetinje. Een niet al te groot voormalige
hoofdstad in de Balkan is het best te verkennen te voet natuurlijk. Het viel
mij op dat de stad eigenlijk uit twee lange boulevards bestaat. Het zuidelijk
gedeelte is het mooiste met de oude ambassades, koninklijk museum en vooral het
prachtig klooster dat tegen de berg leunt. Onder waakzaam toezicht mocht ik een
kijkje nemen binnen in de oude kapel, prachtig!
Een geheel van gerenoveerde straatjes, pleintjes en een
gemoedelijke sfeer met de mensen die De genoten van de zon en de warmte op de
terrasjes. Natuurlijk heb ik ook genoten van de zon en een pijpje gerookt op
het mooiste plein van de stad net buiten het zicht van het klooster.
Toen ik terug voor het busstation stond heb ik niet lang
moeten wachten voor een nog ouder busje terug naar Podgorica, deze maal met
veel te kleine beenruimte en kapotte schokdempers.
Vanavond zal ik het rustig aan doen, wat eten, Barbara
bedanken voor haar goede zorgen en vroeg slapen. De volgende twee dagen is het
een opeenvolging van bussen, grenscontrole en één gammele trein.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten